Stoper Wielkopostny 2014 – II niedziela

16 marca, 2014 Wyłącz przez mateo

Już 15.00, więc czas na kolejny STOPer. Właśnie trwa Godzina Pańska, czas rozdarcia zasłony Przybytku. Dobrze się zatrzymać. STOP! Przeczytaj. STOP! Pomyśl. STOP! Pomódl się! Oto dla Was nasz Stoper Wielkopostny – dobrego czytania!

II Niedziela Wielkiego Postu – ROK A (Mt 17, 1-9)

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie”. Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: „Wstańcie, nie lękajcie się”. Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: „Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie”.

Oto słowo Pańskie.

Tajemnica Jezusa. Przemienienie. Ciekawe, że nawet Pan Bóg ma swoje tajemnice, przecież wygląda to tak, jakby tylko swoim najlepszym przyjaciołom Pan objawił swoją potęgę i moc; swoją boskość. Historie świętych pokazują, że im kto bardziej kochał Boga, tym mu Bóg objawiał więcej siebie.

A stało się to podczas modlitwy. Jezus często modli się na osobności. Swoim przykładem pokazuje jak ważna jest modlitwa. I ten czas Wielkiego Postu zachęca do pogłębionej modlitwy, także do udziału w nabożeństwach pasyjnych, jak Droga Krzyżowa, czy Gorzkie Żale.

Światłość, jaka otoczyła Apostołów wypływała wprost z i od Jezusa. To On jest światłem, to On jest jasnością. Mojżesz i Eliasz – dwie największe postaci Starego Przymierza. Mojżesz – prawodawca i twórca systemu religijno-społecznego Izraela, twórca wolnego narodu Izraela. Eliasz – największy z proroków; wśród jego cudów było wskrzeszenie. Jezus w Kazaniu na Górze był prawodawcą – prawodawcą Prawa Miłości. Przekazał je swoich uczniom i Kościołowi, który uznany jest na nowy Lud Boży – Nowy Izrael. Ten sam Jezus dokonał sam kilku wskrzeszeń oraz wielu innych cudów. Ale największym było zmartwychwstanie. I waśnie to pokazuje, że Jezus jest kimś zdecydowanie większym oraz Mojżesza i Eliasza razem wziętych.

Potwierdza to Głos z obłoku: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie” (Mt 17,5).

Nim jednak obłok otulił Jezusa i uczniów, Piotr wyraża gotowość postawienia trzech namiotów dla trzech niezwykłych osób: Jezusa, Mojżesza i Eliasza (Mt 17,4). Postawienie namiotów oznaczało trwałe zamieszkanie na tym konkretnym miejscu. Miejscu, gdzie jest wieczne światło, gdzie jest bezpiecznie. Gdzie dzieją się rzeczy najważniejsze.

A jednak plany Piotra nie zostały zrealizowane. Głos z obłoku skutecznie przestraszył uczniów. Tak to czasem jest, że Boga nie można poznać do końca ludzkim rozumem, że rozum, owszem jest potrzebny, ale nigdy nie zastąpi wiary. Że Pan Bóg, choć jest Dobrem absolutnym, to czasem lękamy się Jego działań, postanowień Jego woli. Dlatego stale i na nowo Pan do tego wszystkiego dodaje: „Wstańcie, nie lękajcie się” (Mt 17,8).

A więc nie lękajmy się Boga, który jest światłością.

tekst rozważania: Karol Brejnak